บทที่ 70 จบ

ไม่รู้เหตุใดซินหรานยื่นมือไปประกบแก้มของชายผู้นี้ให้หันกลับมา สายตาอ่อนโยนนั้น นางเห็นชัดและเชื่อใจว่านางเห็นไม่ผิด มิใช่เพราะไอร้อนจากน้ำพุร้อนรอบกายนี่เป็นแน่ แต่เพราะเขารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ และยามนี้เขาดูกระดากอายเพราะถูกนางจับได้แล้ว

“ห้ามมองข้า” เขาแสร้งทำเป็นดุใส่ แต่นางกลับไม่ยอมหวาดกลัว เขาจึ...